Uluslararası Para Fonu (IMF), 190 üye ülkesi arasında sürdürülebilir büyüme ve refahı teşvik etme hedefiyle Birleşmiş Milletler bünyesinde uzmanlaşmış bir kurumdur. IMF, öncelikle teknik destek ve stratejik borç verme anlaşmaları yoluyla üyelerinin para sistemlerinde istikrarı korumalarına yardımcı olarak bu hedefi sürdürür.

IMF kurulduğu 1944 yılından bu yana büyük çoğunluğu gelişmekte olan ülkeler olmak üzere birçok ülkeye kredi sağlamıştır. Bu nedenle birçok iktisatçı, IMF'yi bu ülkelerin ekonomik kalkınmasında olumlu bir unsur olarak görmektedir. Gelişmekte olan ülkeler, sıfır faizli kredileriyle, başka türlü yaratılmayacak olan büyük gelir sağlama potansiyeline sahip kalkınma projelerini finanse edebiliyor. IMF'nin müdahil olmasının bir başka yararı da danışmanlık rolüdür. IMF, önde gelen ekonomistleri ve danışmanlarından aldığı teknik destekle mücadele eden hükümetleri desteklemektedir. IMF, ekonomik desteğine ek olarak, kredilerine ekli koşullar aracılığıyla iyi yönetişimi ve ihtiyatlı yönetimi de desteklemektedir. Bu nedenlerden dolayı, birçok kişi IMF'nin gelişmekte olan ülkelerde önemli ve büyük ölçüde olumlu bir rol oynadığına inanıyor.

Bununla birlikte, IMF'nin sert eleştirmenleri de eksik değil. En büyük saldırı nesnesi, borç verme olanaklarının koşulluluğudur. Birçok uzman, IMF'nin koşullarının genellikle gelişmekte olan ülkelerde sürdürülebilir büyümeyi kolaylaştırmadığını savundu. Gelişmekte olan ülkelerde, özellikle kemer sıkma önlemlerinin genellikle kredi koşullarına dahil edilmesiyle, kötüleşen yoksulluk ve işsizliğin koşulları da suçlanıyor. Bir başka eleştiri de, IMF koşullarının, bireysel gelişen ekonomilerin karmaşık nüanslarını dikkate almayan genel ekonomik stratejiler uygulaması ve dolayısıyla ortalamanın altında sonuçlara yol açmasıdır. IMF, koşulluluk önlemlerini iyileştirdiğini iddia ediyor; ancak eleştiri kalır. Borçlularının çoğu tekrar tekrar borç aldığı için Fon, gelişmekte olan ülkelerin büyümesini engellemekle de suçlanıyor. Bazı uzmanlara göre bu, IMF'nin önlemlerinin işe yaramadığını ve bunun yerine üçüncü dünyayı fakir tutan ve borç yoluyla yabancı bir kurum tarafından etkin bir şekilde kontrol edilen bir tür ekonomik emperyalizm yarattığını gösteriyor.

IMF'nin gelişmekte olan ekonomilerdeki rolü tartışmalı bir konu olmaya devam ediyor. IMF, mücadele eden ülkeler için bir kurtarıcı mı yoksa gelişmekte olan ülkelerin acı çekmesinin başka bir nedeni mi? IMF'nin öngördükleri sorunları çözüyor mu, yoksa daha fazla ekonomik zarara mı yol açıyor?